W 1898 roku największą inwestycją w mieście na obecnej ulicy Szpitalnej był szpital miejski. Budowa trwała prawie cztery lata i była bardzo kosztowna. Najpierw trzeba było wykonać palowanie terenu. Z braku pieniędzy wybudowano gmach w granicach ówczesnych możliwości, przewidując w przyszłości rozbudowę obiektu, która nastąpiła dopiero po I wojnie światowej w latach 1926-1927. Wtedy to dobudowano prawe skrzydło przeznaczone na cele gospodarcze (parter), sale operacyjne, zabiegowe, laboratoria, rentgen (I piętro), pokoje dla sióstr (II piętro) i personelu pomocniczego (poddasze).