Zbudowany w latach 1829–1832 w stylu neogotyckim według projektu Karla Fridricha Schinkla na miejscu średniowiecznego ratusza zburzonego w 1807 roku podczas obężenia miasta. Nieznacznie przebudowany w 1913 roku. Była to budowla pseudo obronna, czterodrzwiowa.
Od strony północno-wschodniej w przyziemiu zachowane detale architektoniczne średniowiecznego ratusza. Wśród filarów, na których wspiera się ryzalit budynku wmurowany jest XVI-wieczny pręgierz nazywany Kolumną Adebara. U jego głowicy znajduje się wyrzeźbiona maska, którą legenda wiąże z osobą kołobrzeskiego wójta, Jakba Adabara. Twórca znanego obecnie budynku Rady Miejskiej nakazał pozostawić ocalały fragment starego ratusza i wkomponował go w bryłę projektowanego przez siebie obiektu. Według tradycji, wyrzeźbiona w kamieniu twarz przywołuje pamięć o młodym wójcie biskupim, przywódcy buntu kołobrzeżan w 1524 roku Jacobie Jasperze Adebarze. Ścięty został po stu dniach swych rządów, przed ratuszem miejskim w Kołobrzegu.
Budynek ma kształt litery „C”, z otwartym dziedzińcem od strony południowej. Posiada pięć wież, najbardziej imponująca znajduje się po środku budowli. Jest to wieża zegarowa. Historia zegara jest niezwykle ciekawa. Pierwszy zegar został zamontowany na wieży w 1848 roku i pochodził ze zniszczonego gotyckiego ratusza. W 1906 roku, stary mechanizm zegara został wymieniony na nowy, wykonany w Berlinie przez firmę „Gross Uhrem Fabrik C. F. Rochlitz”. Należy pamiętać, że to według niego żyli wszyscy mieszkańcy Kołobrzegu, więc musiał być na niezwykle precyzyjny. Po drugiej wojnie światowej zegar został uruchomiony dopiero w 1992 r. i służy mieszkańcom do dziś. Natomiast w 2014 roku została wymieniona tarcza zegarowa, która na szczęście nie trafiła na złomowisko. Można ją zobaczyć w podziemiach ratusza, w muzeum Partia Colgerbiensis.
Nieodzownym elementem zegara był dzwon, który również pochodził z gotyckiego ratusza. Niestety ze względu na liczne pęknięcia powstałe w czasie bombardowania ratusza w nocy z 1 na 2 lipca 1807 r., został on przetopiony i odlany na nowo. Umieszczony został na nim napis „DA PACEM DOMINE DIEBUS NOSTRIS GEGOSSEN 1626 UMGEGOSSEN VON STREHL IN COLBERG 1847”. Dziś dzwon ten umieszczony jest na południowo – wschodniej wieży ratusza. Oprócz zegara, na wieży dostrzec można polskie godło, a także dwie tarcze herbowe. Warto również zwrócić uwagę na piękny balkon, na którym przed wojną odbywały się koncerty.
Ciekawostką jest również wieża północno – wschodnia, nazywana donżon. Jest ona drożna, gdyż od pierwszego piętra znajdują się w jej wnętrzu schody. Pierwotnie miała być ona wyższa od pozostałych wież i miała pełnić funkcję obserwacyjną, tak się jednak nie stało.
Poprzedni budynek ratusza architektonicznie nawiązywał on do ratuszów innych miast hanzeatyckich, takich jak Stralsund (dawn. Strzałów) i Lubeka. Uchodził za perłę architektury hanzeatyckiej Pomorza. Obiekt ujrzeć możemy na tzw. Sztychu Meriana z połowy XVII wieku, wykonanym na podstawie rysunku Ericka Jonsona Dahlbergha .