Strandschloss, czyli Pałac Nadbrzeżny znajdował się dokładnie tam, gdzie obecnie stoi ośrodek Bałtyk. Symbol nowoczesnego kurortu i świadek ważnych wydarzeń w dziejach miasta przetrwał do lat sześćdziesiątych XX w.  

Pałac nadbrzeżny został zbudowany w 1899 roku. Był to niezwykle okazały budynek w stylu niemieckiego renesansu, natomiast z pokojów budynku widoczne było morze. Na trzech piętrach znajdowały się 53 pokoje do wynajęcia, na parterze natomiast: czytelnie, pomieszczenia gier i zabaw, duża jadalnia oraz dwie sale koncertowe: jedna z 500, druga z 1000 miejsc dla widzów (tzw. sala słoni).  Na turystów przemierzających nowo wybudowaną promenadę czekało także zimne piwo, podawane w stylizowanym na wapienną grotę barze. Całość gmachu została podświetlona, co w tamtym czasie stanowiło kosztowne novum. Podobnie jak w poprzednim przypadku, pałacową okolicę cyklicznie upiększano. Jedną z ważniejszych inwestycji stanowiła rozbudowa tarasu w roku 1938, kiedy to zainstalowano na nim muszlę koncertową, pergolę, parkiet taneczny oraz małe oczka wodne z rzeźbami. Na spacerowiczów czekały osłonięte koronami drzew krzesełka i stoliki. Podczas oblężenia Kołobrzegu w marcu 1945 r. opisywany gmach znalazł się za trzecim, ostatnim pierścieniem obronnym twierdzy. Z jego okolic, podobnie jak z portu, do Niemiec wypływały statki i barki ewakuujące cywilnych uchodźców oraz żołnierzy. Ostrzelany przez artylerię budynek niemal doszczętnie spłonął.